Herkesin duyguları vardır. Herkes sinirlenir, mutlu olur, korkar, âşık olur. Tepkiler evrenseldir. Mesela sinirlenen birisi tepkisini sesini yükselterek gösterebilir. Şimdi anlatacağım şey daha çok 15-25 yaş arası kesime hitap ediyor. İki insan anlaşamaz, fikir ayrılığı olur. Tartışılır, vesaire… Bunlar gayet normaldir aslında. Fakat bahsettiğim kesim bu sevda, aşk konusunda sanki sadece kendileri tartışma yaşıyormuş, sadece kendileri ayrılıyormuş gibi tutum sergiliyorlar. İlişki içerisinde bulunduğunuz insanla ayrıldığınız zaman elbette üzülürsünüz, ağlarsınız belki kahrolursunuz. Birlikte bir şeyleri paylaştığınız insana verdiğiniz değer, size göre paha biçilemez olduğu için ayrıldığınız zaman da çok fazla üzülebiliyorsunuz. Fakat ayrıldıktan sonra, ilgili kişiyi unutmak için niçin alkoldü, sigaraydı demeden, kendinize zarar veriyorsunuz? Ha, bu da yetmezmiş gibi kesici bir aletle kolunu, bileğini, sağını, solunu kesenler var. Yahu herkesin yaşayabileceği bir olaydır ayrılık. Gerek arkadaşlık gerekse aşk ilişkilerinde sıkça fikir ayrılığı olur. Bu olayları ben de yaşadım. Üzüldüm, ağladım, sızladım. Fakat ben hiç kendime zarar vermedim. Kötü alışkanlığım yoktur mesela. Diğer duygulara nazaran daha tutkulu bir duygudur bu, kabul edebiliriz. Fakat hiçbir duygunun sonu felaket olmamalı. Kendine zarar verdiğinde unutacağını düşünen var mı? Ha yani, o yarayı gördüğünde hatırlamayacaksın öyle mi? Bir ayrılığın sonucu, ağlamaktan, dövünmekten ileri geçiyorsa, ‘yok oramı keseyim yok buramı keseyim’ oluyorsa, artık o işin gösteri/şov kısmı. İnsan, insanı sevmeyebilir. Sevmediği zaman üzülebilirsiniz de, ağlayabilirsiniz de. Fakat, alkol, sigara içmenin; kolunu, bacağını kesmenin; kendini çatıdan, camdan atmanın hiçbir anlamı yoktur, olamaz da. Konuyu açmışken şuraya değinmekte de fayda var; özellikle sosyal medyada gördüğümüz üzere, iki kişi ayrıldığında, birbirinin arkasından hakaretler, küfürler ediyor. Çok basit bir şekilde; birbirini seven iki insan ayrıldığında, bir anda kayıp mı oluyor sevgisi de küfür ediliyor? Hani yapılan bir davranıştan soğursun, anlarım. Ama bu kimseye küfür etme hakkı yüklemez. Gerek erkek, gerek kadın, bu konuda birbirlerine hiç müsamaha göstermiyor. Tutturmuşlar bir aşk acısı da aşk acısı, tamam üzülürsün, ağlarsın gayet normal. Benim de ağladığım, uyuyamadığım oldu. Ben de çok sevdim. Ama ben kendimi kesmedim, alkol/sigara içmedim. İçene de ciddi anlamda acıyorum. Hiçbir şeyi değiştirmiyor, sağlığını kötü yönde etkilemek dışında. Soruyoruz, niçin yapıyorsun diye. Acılarımı anlayamazsın diyor. Ya kalkmış acım var acım var diyorsun, bir taraflarını kesiyorsun. Ee şimdi acın yok mu? Geçti mi acın? Bileğini kestin, hıncını mı aldın? Bu nasıl bir saplantıdır? Bu mudur acılarından arınmak? Aklınızı başınıza toplayın.