SİZCE BİR GÜN ANNELER İÇİN YETER Mİ?

 Anne deyince akla ne gelir? Benim annem gelir… Senin annen gelir… Hepimizin annesi gelir. Gelir gelmesine de, esas akla gelecek olanlar, vefakâr anneler… Muhakkak ki hepimiz annelerimizin kıymetini ve yüceliğini biliyoruz. Bu hususta sözüm yok birçoklarına. Birçoklarına diyorum. Acaba yüzde kaçımız biliyoruz hakiki anne kıymetini? Ve o annenlerin bizim için saçını sübürke yaptığını? Biliyoruz da neden gazeteler gün geçmiyor ki bir zalim evladın annesine yaptıklarını yazıyor… Bu zamana kadar annelere ne hak tanıdık? Bir yılda tam 44 çeşitli gün ve hafta var. Bunlardan bir tanesi de ANNELER GÜNÜ. İşte o gün olsun annelerimizin gönlünü alıp, yüzünü güldürebiliyor muyuz? Eğer biz annelerimizin bizi doğurup, aylarca emzirip, birçok gece, sabahlara kadar uyumadan koynunda yatırdığını, bir düşüne bilsek o zaman anlarız belki annelerimizin değerini. Şimdi birçokları şöyle dediğini duyar gibiyim: “Benim annem bir tane, ben annemi çok seviyorum”. Tabiî ki herkesin annesi bir tane ve herkes annesini çok seviyor. Öyle çok seviyoruz, bir tanede, neden yılda bir gün anneler günü yapıyoruz? Öyle ise o gün yaptığını yılın her günü yap… Yaa! Ne oldu şimdi? Hani annenizi çok seviyordunuz… Yılın bir gününe mi sığdırıyorsunuz bu sevgiyi? Benim düşüncem bir güne mi sığmaz bu sevgi. Sığmamalıdır da. Ben küçükken onun söylediği “Nini” halen kulağımda çınlıyorsa, benim anne sevgim sonsuz demektir. Ne mutlu bizleri bugünlere getiren cefakâr anneler… Sağlıcakla kalın, annelerinizi unutmayın.