10 MUHARREM, AŞURANIN EN ÖNEMLİ OLAYI (2)

                 Kaldığımız yerden devam ediyoruz… Hüseyin…  Doğru yolun yolcusu… Kılmış olduğumuz her rekat namazda “Rabbim ! Bizi doğru yoluna ilet. Nimet verdiğin kullarının yoluna” (Fatiha suresi) diyoruz. Nisa suresi 69. ayette Allah bu doğru yolun yolcularını sıralıyor… Peygamberler… Sıddıklar…  Şehitler ve Salihler…  İşte kendilerine nimet verilen yolcular…  Dede ve torun… Aynı yolun yolcuları… Gazaba uğrayanların yolu ise bu kutlu yolcuların izinden mahrum olan yol veya yollar… Yezid ve Yezidlerin yolları… Ebu Leheblerin, Ebu Cehillerin iz bıraktığı yollar…             Evet… Yezit öleli yüzlerce yıl oldu..              Artık dedesi Resulullah’ın “ Hüseyin…! Hüseyinim…!” derken o güzel  ismine nice  duyguları yüklediğini ve onun güzel yüzüne bakarken ümmetinin  hangi durumlara düşeceğini gördüğünü hissedebildiğimiz,  şehitlerin efendisini hiç olmazsa  içinde bulunduğumuz Aşura gününde anmamız, tanımamız gerekmez mi?                 Bu günde Dedesinin torunu Hüseyin’i tanımaya çalışsak… Onu tarihin ötelerinden günümüze taşısak…  Gençlerle buluştursak… Ve desek ki; Gençler… İşte efendiniz… Tanışın…  Kucaklaşın…  Öpüşün…  Koklaşın…  Efendinizin nasıl bir şahsiyet olduğunu gözlerinizle görün… Kanını akıtma pahasına Onun  haksızlık ve zulüm karşısındaki duruşunu, Müslümanların önünde çatallanan yolda yanlış yola sapmamaları için “Hey müslümanlar.. Dedemin yolu bu taraf… Benim gittiğim yol” deyişini kendisinden dinleyin, desek…             Evet… Günümüzde bin bir surata bürünmüş Yezid ve Yezidlerin gençler üzerindeki ilga ve ifsadına karşı, onları Efendileri ile buluşturup tanıştırmak bizlerin temel görevi olmalı. Yoksa bu günü sadece Nuh (as)mın anısına, en güzel Aşura yemeği yaparak geçiştirmekle Yahudilikteki “Hamursuz Bayramı”nın basit bir kopyasını gerçekleştirmiş olabiliriz.             Allah’ım… İbrahim ve İbrahim ailesine olduğu gibi…. Muhammed ve Muhammed ailesine de Selam olsun…