BAŞIMIZ SAĞOLSUN..."NAZİF ABİ'MİZİ KAYBETTİK'

 Ölüm bizlerin  mutlak çaresiz kaldığı bir olay.Gidenlerin geri dönmeyeceğini bilmek gözlerimizdeki yaşların nedenidir.Geçtiğimiz pazartesi günü yıllar önce tanıdığım Nazif Abinin ölümü ,dönüşü olmayan ayrılıkların daha dayanılmaz olduğunu bir kez daha hatırlattı bizlere. Ölümünü  öğrencilerimle  gezide olduğum bir günde öğrendim.Bu nedenle cenazesine katılamadım.  Nazif abi,onu tanıyanların mutlaka seveceği,etrafına pozitif enerji yayan olgun,dinamik bir insandı.Eşi  Nebahat Abla’nın ölümü onu hayata küstürmüştü.Kendisi’de eşi gibi yakalandığı amansız hastalıktan kurtulamayarak  hayata gözlerini yumdu. Kısa süre önce rahatsızlanan  Nazif abi, abim Hikmet Küçük ve Amcam Süleyman Küçük’ün çocukluk arkadaşı  Nazif Usta tüm çabalara rağmen sağlık durumu düzelmeyen,  sevgili Nazif abi Pazartesi günü hayata gözlerini yumdu.  Güler yüzü,alçak gönüllüğü, şefkati, güçlü hitabeti, hoş sohbeti ve samimiyeti ile hem Bulancak’ın , hem de sevenlerinin  gönlünde taht kuran Sayın Nazif Usta , hep neşeli bilinen bir insandı. Sevenlerine ilk defa üzüntü yaşatan Nazif  Ağabey, geride hiç silinmeyecek izler bırakarak ahirete intikal etti. Tedavi gördüğü  Ankara’da hastanede hayatını kaybeden Nazif Usta  için, yüzlerce  seveni göz yaşı döktü. Nazif  abi çok uzun yıllar önce  tanıdığım bir ağabeyimdi.  Ve çok güzel dostluklarımız oldu.. Allah gani gani rahmet etsin, mekanı cennet olsun. Allah taksiratlarını affetsin. Çocukla çocuk, gençle genç, yaşlılarla yaşlı…Miniklerin Nafız  Amca’sı, büyüklerin Nafız Abisi…Yakınlarına Allah sabırlar versin.