DİNE HİZMETİN MUKAFATI

Rivayet olunduğuna göre, İkinci Akabe gecesinde Abdullah ibn-i Revaha (r.a.) Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’e hitaben: “Ya Rasülellah! Rabbin ve nefsin için dilediğinizi şart ediniz”, demiş, Rasül-i Ekrem Efendimiz de “Rabbim için O’na ibadet etmenizi ve hiçbir şeyi şirk koşmamanızı; nefsim için de; kendi can ve mallarınızı müdafaa edeceğiniz şeylerden beni de müdafaa etmenizi şart ederim.”, buyurmuşlardı. Onlar tekrar “Bunu yaptığımız takdirde bizim için karşılığında ne var?”, diye sual etmişler ve “Cennet var.”, cevabını almışlardı. Bu cevap karşısında sevinmişler ve “Bu ne karlı bir alış veriştir. Biz bu alış-verişten kendimiz de vazgeçmeyiz, vazgeçme teklifini de kabul etmeyiz.”, demişler, bunun üzerine de Tevbe Suresi’nin şu mealdeki Ayet-i Kerimesi nazil olmuştu: “Allah müminlerden, canlarını ve mallarını, kendilerine (verilecek) cennet karşılığında satın almıştır. Çünkü onlar Allah yolunda savaşırlar, öldürürler, şehid edilirler. (Bu), Tevrat'ta, İncil'de ve Kur'an'da Allah üzerine hak bir vaaddir. Allah'tan daha çok va’dini yerine getiren kim vardır! O halde O'nunla yapmış olduğunuz bu alış verişinizden dolayı sevinin. İşte bu, (gerçekten) büyük kazançtır.” Saf Suresi’nde de aynı manalar, mealen şöyle ifade edilmektedir: “Ey iman edenler! Sizi elim bir azaptan kurtaracak olan ticareti size göstereyim mi? Allah’a ve Rasülüne imanda sebat edip, mallarınızla ve canlarınızla Allah yolunda hizmet etmenizdir. Eğer bilirseniz bu, sizin için daha hayırlıdır. İşte bu takdirde Allah (c.c.), sizin günahlarınızı bağışlar, sizi altından ırmaklar akan cennetlere, Adn cennetlerindeki güzel meskenlere yerleştirir. İşte en büyük kurtuluş budur. Seveceğiniz başka bir şey daha var: Allah’tan büyük bir yardım ve yakın bir fetih. Mü’minleri bunlarla müjdele” Ebu Hureyre (r.a.)’ın rivayet ettiğine göre, Eshab-ı Kiram’dan bir zat, içinde tatlı bir su pınarının aktığı bir vadiye rast gelmiş ve güzelliği çok hoşuna gittiği için “İnsanlardan uzaklaşıp buraya yerleşsem ne güzel olur “, diyerek Rasül-i Ekrem Efendimiz’den izin istemişti. Bunun üzerine de Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurmuşlardı: “Böyle yapma. Sizden birinin Allah yolunda bulunarak sebat etmesi3, evinde oturup yetmiş sene namaz kılmasından daha faziletlidir. Allah’ın sizi bağışlamasını sevmez misiniz? O halde Allah yolunda gayret gösteriniz. Kim deve sağılacak kadar Allah yolunda hizmet ederse cennet ona vacip olur”   Değerli okurlarım   Başta Peygamber Efendimiz (s.a.v.) ve Eshab-ı Kiram ve onların izinden giden Allah Dostları, Ulemamız, bu ifade edilen mükâfatı kazanmak ve Din-i İslam’ı nesillerden nesillere taşımak için, İ’la-i Kelimetillah için nice büyük hizmetler ve infaklar yaparak bizlere numune olmuşlardır. İş, zamanımızın madde-perest birtakım ehl-i dünya kişilerini değil, O büyüklerimizi takip etmek, onların izinden giderek, onlarla dünya ve ahirette beraber olmaya çalışmaktır. Din-i İslam’a hizmet ile vazifelendirilen ve Rasül-i Ekrem Efendimiz’in sünnetinin, ehl-i sünnet ve cemaat itikadının müdafii ve naşiri olan Hz. Üstazımız (k.s.) de evlatlarına daima “ivazsız-garazsız hizmet etmelerini” tavsiye buyurmuş ve şayet bu şekilde hizmet ederlerse şu hale kavuşacaklarını müjdelemiştir: Bir Allah dostu Allah’ın dinine hizmet edenlere “Ne büyük nimete nail olacaksınız bir bilseniz” buyurmuş ve yarın kıyamet gününde Allah’ın dinine hizmet edenler geçerken mahşer halkı gıpta ederek Rasülüllah Efendimize sorarlar: “ Ya Rasülellah, bunlar Enbiya mıdır?” Cevap: “Hayır.” “Bunlar Evliya mıdır?” Cevap: “Hayır.” “ Bunlar şüheda mıdır?” Cevap: “Hayır.” “Öyleyse kimdir bunlar?” Rasülüllah Efendimiz: “Bunlar ahir zamanda sönmek üzere olan Din-i Celil-i İslam’ı Ümmet-i Muhammed’in evladına aşılayan mücahidlerdir.”, buyururlar.             Rabbim bizleri bu mücahitlerden eyleyip, Resulüllah Efendimizin bu müjdesine nail eylesin. (AMİN)