İMAN ...

  İslam Rabbimizin ebediyyen devam edecek olan dinidir. Onun mevzuu insandır o insan için gelmiştir insana hakkı doğruyu en iyiyi öğretmek için gönderilmiş. Bu sebeple dünya ahiret saadeti isteyen her insan yüce İslam'ı kabul etmek ve ondan sonrada onu bütün inceliyi ile yaşamak zorundadır. Hz. Allah Bakara Suresinin ilk ayeti kerimelerinde insanları inanç bakımından üç kısma ayırıyor.   Müminlerin vasıflarını ilk beş ayeti kerimede Kafirlerin vasıfları altı ve yedinci ayeti kerimlerde Münafıklar vasıfları ise sekizinci ve müteakip ayeti kerimelerde beyan ediyor. Mesela Bakara Süresinin 14. Ayeti Kerimesinde münafıklar şöyle vasıflandırılıyor. “Onlar iman edenlere mülaki olduklarında biz iman ettik derler fakat arkadaşlarının yanına gittiklerinde biz sizinleyiz onlarla alay ediyoruz derler.”Bu Ayeti Kerimenin sebebi nüzulü Abdullah İbni Übey yardakçıları ile beraber sokağa çıkmışlar Sahabe-İ Kiramdan bir kaç kişinin karşıda gelmekte olduğunu görürler. Münafıklardan İbni Übey yanındakilere, su gelenleri başımdan nasıl sağacağım görün der ve yaklaştıkları zaman hemen Hz Ebu Bekrin elini tutar merhaba temim oğullarını  efendisi ve Şeyhul İslam rasülullahın mağara arkadaşı ve resulüllaha bütün malını sarf eden Sıddık sonra Hz Ömer’in elini tutmuş  merhaba adiğ oğullarının efendisi  dininde kuvvetli bütün malını Allahın resulüne nezretmiş bulunan Hz Faruk sonra Hz Alinin elini tutmuş merhaba Allahın Resulünün amcazadesi Peygamberimizden sonra Haşimioğullarının efendisi der onlardan uzaklaştıklarında arkadaşlarına dönerek nasıl yaptım gördünüz ya sizde onları gördüğünüz zaman böyle yapın bunun üzerin  bu ayeti kerime nazil olmuştur. Bazı âlimler insanları dört kısma ayırmışlardır.   1.Şahadet getirip emel eden ve sağlam bir itikat sahibi olan kimsedir bu kimse muhlis yani İhlas sahibi olan kimsedir. 2.Şahadet getirip amel ettiği halde itikadı olmayan kişi bu kimse münafıktır 3.Şahadet getirip iman ettiği halde amel etmeyen kişi bu kimse fasık yani günahkar kimsedir   4.Şahadet getirmeyen kişi bu kimse kafirdir. Birinci kısımda zikir olunan şahadet getirip ihlaslı amel eden ve sağlam bir itikat sahibi olan kimselerin imanı imanı hakiki olan kimselerdir Hz. Allah imanı hakikiler hakkında şöyle buyuruyor; “Ancak müminler şunlardır ki; Allah anıldığı zaman kalpleri ürperir, Allahın ayetleri okunduğu zaman imanları artar, onlar yalnız Rablerine tevekkül ederler.” İmamı Azam Ebu Hanifeye göre iman iki şeyden ibarettir; “kalp ile tasdik dil ile ikrar.” Tasdik imanın en büyük rüknüdür ikrarda onun delili ve alameti gibidir amel ise ne mutlak imanın nede kamil olan imanın bir parçası değildir binaen aleyh iman katiyen artış ve eksiklik kabul etmez amel işlemeyen kişi kafir olmaz fasık günahkar mümin olur sual olunsa ki enfal süresinde geçen onlara müminlere Allahın ayetleri okunduğu zaman imanları artar ayetinde geçen imandaki artış veya azalma hangi manadadır? Bizde şöyle cevap veririz imanın aslı tastikdir bütün Müslümanlar bunda eşittir ziyade ve noksanlık imanın semeresindedir ziyade ve noksanlık imanın kendisinde olmaz  “ Terazinin bir kefesine Hz Ebu bekrin imanı diğer kefesine diğer ümmetimin imanı konsa Ebu bekrin imanı ağır gelir” hadisi şerifinde ağırlık imanın kendisinde değil sevap ve taattaki ağırlıktır zira Hz. Ebu Bekir ilk imana koşanlardan olmuştur. Ne mutlu İslam’ın iman nuru ile zevk alıp allaha kul olmanın mutluluğuna erenlere İmandır o cevher ki! İlahi ne büyüktür. İmansız olan paslı yürek, sinede bir yüktür.