İMAN VE HİDAYET

  İbrâhim Suresi’nde şöyle buyuruluyor: “Gördün ya Allah (c.c.) nasıl bir misal verdi; ‘Hoş birkelime (Tevhid ve İman), kökü sabit dalları semada olan hoş bir ağaç gibidir. Öyle ki o ağaç Rabbi’ninizni ile her zaman meyvesini verir. Düşünüp ibret alsınlar diye Allah (c.c.) insanlara böyle temsillergetirir. Habis bir kelimenin (şirk ve küfrün) temsili de, yerin üzerinden koparılmış ve kendisi içinhiçbir istikrar mahalli olmayan habis bir ağaç gibidir. Allah (c.c.) iman edenleri hem dünyada hemahirette değişmez söz (Kelime-i tevhit) ile sabit kılar. Zalimleri ise şaşırtır. Allah (c.c.) dilediğini yapar” Fâtır Suresinde ise meâlen şöyle buyrulmaktadır:“Gören ile görmeyen, zulmetler ile nur, gölge ile hararet, hayatta olanlar ile ölmüşler müsaviolamazlar. Muhakkak ki Allah (a.c.) dilediğine işittirir; ancak sen ise kabirdekiler gibi kalpleri ölmüşkafirlere davetini işittirecek değilsin. Sen ancak bir ikaz edicisin. Ey Rasülüm şüphe yok ki biz seni hakdin ile hem bir müjdeci hemde bir inzar edici olarak gönderdik. Hiçbir ümmet de yoktur ki içlerindenbir nezîr (korkutucu-ikaz edici) geçmiş olmasın.”   Değerli okurlarım   Bunlar gibi İman ve Hidayet ile Küfür ve Dalalet’in farklarını beyan eden, daha birçok Ayet-iKerime ve Hadis-i Şerifler vardır. Kendisine İman ve Hidayet nasip olmuş insanların ehl-i Küfür veDalalet’e benzemek, onlara özenmek, onlar ile “dost” olabilmek için gayret etmek gibi yanlış fiilleriçerisinde bulunmaları, yukarda meâllerini verdiğimiz Ayet-i Kerimeleri anlayamamaktan ileri gelenbüyük hatalardır. Ancak İman-ı Hakîkî ve Hidayet-i Kâmile erbabından olabilmek için gayret gösterenehl-i maneviyat ise hem kendileri bu gibi yanlışlıklardan uzak dururlar, hem de Ümmet-i Muhammed’inbu yanlışlıklardan hıfz-u himayesi için gayret ederler, dua ederler. Bir hadis-i Şerif’te şöyle buyrulmaktadır: “Size iki şey bırakıyorum. Onlara sımsıkı sarıldığınızmüddetçe yolunuzu şaşırmazsınız; Allah’ın kitabı ve Rasülü’nün sünneti” Bu itibarla Kitabullahile, Sünnet-i Rasülillah ile uzaktan yakından alakası olmayan yılbaşı ve noelkutlamalarının mü’minlere vereceği zarar, yapacağı maddî ve manevî tahribat elimelerle ifadeedilemez. Ben mü’minim diyen hiçbir kişi bu hususta en küçük bir şeye bile iştirak etmemeli ve ehl-iküfre benzemekten kaçınmalıdır. “Kim bir kavme benzerse, o ondandır”, Hadis-i Şerif’i herkesinmalumudur. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) hayatının her safhasında ehl-i küfre benzememek için gayretgöstermiştir. Bize düşen bu hususta piranın himmet ve teveccühlerine sığnarak ve Allah-ü Teâla’ya duaederek, elimizden geldiği kadar gösterilen sırat-ı müstekîm’i, o sağlam izi takip takip etmektir.