ALLAH KORKUSU

          Allah korkusu, kişi için günahtan koruyan bir kalkandır. Cenab-ı Hakk’ın makamından ve hesabından korkmak, ilim ve amel üzere devam etmeye sevk eder.          Her Müslüman, Allah’ın nimetlerinin ve kendi günahlarının sayısını muhasebe etmeli, nefsinin heva ve heveslerinin, kendisini nasıl perişan edeceğini iyi düşünmeli ve vereceği hesaptan dolayı Allah’tan korkmalıdır.[1] Cenabı hak, Kur’an-ı Keriminde: “Amma, kim Rabbinin makamından korktu, nefsini heva (ve hevesin)den alıkoyduysa, işte muhakkak ki cennet onun varacağı yerin ta kendisidir.”          Nefis üzerinde dört şey galiptir. Maddi ve manevi gevşeklik, (azaptan) emin olmak, ibadete karşı tembellik, şehvetlere karşı meyl. Bunların ilacı ise Allah korkusudur. Çünkü korku, Allah’ın bir kamçısıdır ki, Cenab-ı Hak, kapısından sapanları, onunla  takviye eder.                   Allah’tan korkmak, Allah’ın hıfz-u himayesine girmek demektir. Allah’a vereceği hesaptan korkan için, kıyamet dahi bir rahmettir. Bu şuurda olan kimse, “kıyamet kopacakmış” haberini aldığı zaman değil, aksine kıyamet kopmayacakmış haberini duyduğu zaman telaşa kapılır. Peygamber Efendimiz (s.a.v) bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyurmaktadır: “Kim Allah Tealadan korkarsa, Cenab-ı Hak her şeye, o kimseye karşı korku verir. Kim de Allah’tan korkmazsa, Cenab-ı Hak o kimseyi her şeyden korkutur. Denilmiştir ki: Eğer sana biri, “Allah’tan korkuyor musun?” diye sual ederse, sakın cevap verme, sus. Çünkü “evet” dersen, yalan konuşmuş; “hayır” dersen küfre girmiş olursun. Cenab-ı Hakk’tan hakkıyla korkmak elbette mümkün değildir. Zaten Allah-ü Tealanın emri: “Gücünüzün yettiği kadar Allah’tan korkun!..” şeklindedir. Fakat sadece musibet ve bela zamanında değil, her halükarda bu gayret içinde olmak icap eder. Peygamber Efendimiz (s.a.v) : “Darlıkta ve varlıkta Allah’tan kork” buyurmuşlardır.          Sıddıkların korkusu; her düşünce ve harekette, kötü akıbetten korkmaktır. Kişi ömür boyu Müslüman olarak yaşar. Fakat son nefesinde iman nimetinden mahrum olarak Ahirete göçebilir. O halde Müslüman, son nefes dahil, gayret ve çalışmasında noksanlık göstermemelidir. İsa bin Yunus rh, İmam-ı Azam hazretleri hakkında şöyle buyurmuştur: “İmam-ı Âzam hazretlerinin ilk içtihadı Allah-ü Tealaya zerre kadar isyan etmemek ve şer’an muhterem olan şeylere, layık olduğu şekilde hürmet ve tazim göstermektir...”   Siz kıymetli okurlarım          Cebrail a.s, Allah korkusundan dolayı, dünyadayken ağlayan kimseler hakkında, hesap günü şöyle nida eder: “Dikkat edin. Muhakkak ki fülan, Allah korkusundan ıslanan bir kirpik sebebiyle kurtuldu. Peygamber Efendimiz (s.a.v) ise, yarın ağlayacak olanları şöyle beyan buyurur:          “Allah’ın haram kıldığı şeyler (e nazar etmek)ten kapanan gözden, Allah yolunda uyanık duran gözden, Allah korkusundan dolayı sinek başı misli yaş çıkan gözden başka her göz, kıyamet günü ağlayıcıdır.[2]     O halde biz Müslümanlar olarak Hz.Allah’ın ipine sımsıkı sarılmalı, onun emir ve yasaklarına uymalı, Allah’ın bizlere sunduğu nimetlere şükretmeli ve her daim onun varlığını kalbimizde hissetmeliyiz. Mevlam bizleri kendisine hakiki kul, peygamber efendimize hakiki ümmet eylesin. (Amin)   [2] Münavi, Feyzül Kadir c. 5 s.27