PEYGAMBER SEVGİSİ

“MUHABBETTEN MUHAMMED OLDU HÂSIL…”             Rasulüllah Efendimiz (s.a.v) uzun müddet ayakta durup hutbe okurlardı. Ashab-ı Kiram bu halden müteessir olup Rasulüllah Efendimiz (s.a.v) yaslanmaları için hutbe okudukları yere bir hurma gövdesi diktiler.             Bir müddet sonra Rasulüllah’a (s.a.v) üç veya dört ayaklı minber yapıldı. Efendimiz, hutbe irad etmek için minbere çıkınca senelerden beri yaslanarak hutbe okudukları hurma ağacı, yavrusunu yitirmiş deve gibi feryat etti ve bir müddet inledikten sonra yere düşüp bin parça olayazdı.             Peygamber Efendimiz (s.a.v), minberinden inip o ağacı çağırdılar. Zemini yararak geldi. Resulüllah Efendimiz (s.a.v) mübarek elleriyle dokundukları gibi sakin olup emriyle eski makamına döndü. Rasulüllah Efendimiz (s.a.v);             “Ey hurma ağacı! Kesildiğin bahçeye mi? Yoksa Firdevs bahçelerine mi dikilmek istersin?  Eğer eski yerini istersen oraya döndüreyim, eskisi gibi gelişip meyve verirsin. Şayet cannet bahçelerini istersen Firdevs’e dikeyim; cennet nehirleri ile daima taze ve dolu olup, Evliyaullah’ı nimetlendirirsin” buyurdular ve tebessüm buyurup onun istediğini yerine getireceğini vaad ederek “evet öğle yaptım” buyurup onun yerini minberin altına veya evvelki yerine defnettiler.             Hasan-ı Basri hasretleri bu kıssayı nakleder ve sonra;             “Ey Allah’ın akıl ve şuur verdiği kulları! Rasulüllah Efendimizin (s.a.v) ayrılığı ile kuru ağaçlar feryat ettikleri halde biz onun ümmetinden olduğumuz halde gaflet perdesine bürünüp ondan ayrı kalmamız layık mıdır?” der ve ağladı.             BEYT             Muhabbetten Muhammed oldu hâsıl             Muhammedsiz Muhabbetten ne hâsıl.             (Allah’ü Teâla bilinmeyi sevdi. Habibi Muhammed Mustafa’yı yarattı. Muhamed Mustafa’nın muhabbeti olmayan sevgilerden ise makbul bir netice hâsıl olmaz, meydana gelmez.)             Rabbim bizleri Peygamberimizin muhabbetinden ve şefaatinden mahrum eylemesin. (ÂMİN)