NEFS-İ EMMARE İLE MÜCADELE

  Cenab-ı Hak Yusuf Suresi’nde, Yusuf (a.s.)’ın şöyle söylediğini beyan buyurmaktadır: “Ben nefsimi temize çıkarmam. Çünkü Rabbimin merhamet ettiği müstesna, nefis daimamübalağa ile kötülüğü emreder; şüphesiz rabbim çok bağışlayan ve merhamet edendir." Peygamber Efendimiz (s.a.v.) bir Hadis-i Şeriflerinde “Senin düşmanlarının en büyüğü, ikikaşının ortasında olan nefsindir”buyurmuşlar ve “Allah’ım beni göz açıp kapayıncayakadar dahi, nefsimle baş başa bırakma”diye dua ederek nefsin tehlikesine işaretetmişlerdir. Bir sefer dönüşünde Eshabına; “Hoş geldiniz. Küçük cihaddan büyük cihada. Kibüyük cihad, kişinin hevasıyla (nefsiyle) cihadıdır.” buyurarak nefisle ücadeleyi “BüyükCihad” olarak tavsif etmişlerdir. Nefis ve şeytan insanoğlunu devamlı olarak Allah-ü Teâlâ’nın rızasından uzaklaştırıp ebedi hayatını mahvetmek için gayret eden iki büyük düşmandır. Ancak nefs 72 şeytan kuvvetindedir.Çünkü şeytan, Allah (c.c.) zikredildiği zaman, Kur’ân okunduğu zaman veya “eûzü-besmele” okunduğu zaman uzaklaşıp kaçar. Nitekim Nâs Suresi’nde geçen “el-hannâs” kelimesi “geri geri kaçan, uzaklaşan” şeklinde tefsir edilmiştir.Allah dostlarından bir zatnefs-i emmarenin tehlikelerine şu sözleriyle dikkatlerimizi çekmiştir: “Bu dünyada nefisten daha korkunç, daha zararlı bir mahlûk tasavvur olunamaz. Şeytan Kur’an-ı Kerim okundukça kaçar. Sonra gelir. Fakat nefis böyle değildir. Ne yapsak kaçmaz.”“Nefsin kuvvetli hastalıklarından biri hased olduğu gibi şeytanın kuvvetlitasarruflarından biri de vesvese olup, Kur’an-ı Kerim’in tertibinde hased ve vesvese ilenihayet bulması bu işin ehemmiyetine işaret eder. Habis nefsin bütün arzuları menfaat olup,emel ve arzularının tavanı yoktur” “Nefs-i Emmare fenalık ve şerde öyle bir derecededir ki herkesin kendisine mahkum ve muhtaç olmasını, kendisine muhabbet etmesini ister ama kendisi hiç kimseye muhtaç olmayı arzu etmez. O, en nihayetinde -Allah muhafaza- uluhiyet davasına kadar gidebilir ve bu hususta Cenab-ı Mevla ile ortaklığa bile razı olmaz. Nefs-i emmare sahibi her insanın nefsi, kendisi bunu bilsin veya bilmesin, bu şekildedir ve böyle tehlikelidir.”Onun için bir Hadis-i Kudsî’de şöyle buyruluyor: “Nefsini düşman olarak tanı. Zira o düşmanlık ederek benim karşıma dikiliverdi.”Ancak böyle bir düşmanın bizim vücudumuza yerleştirilmesi, haşa kullar için bir zulüm değildir. Çünkü insanı terakki ettiren ve onu meleklerden bile üstün hale getirenhusus, nefsiyle mücadele edip onun kötü ahlakından kurtulmasıdır. Peygamber Efendimiz(s.a.v.) “Cihadın en faziletlisi, kişinin Allah (c.c.) yolunda nefsi ile ve hevasıylamücahedeetmesidir”Hadis-i Şerif’i ile bu hususu ifade etmişlerdir.             Aziz okurlarım   Allah-ü Teâla, kullarının nefislerindeki şehevani kuvvetleri kırmak, onları Ahlakullah ile ahlaklandırmak için, Tasavvuf yolunu tesis etmiş ve Allah Dostlarını yani Mürşid-i Kamilleri vazifelendirerek onlara bu hususta salahiyet vermiştir. İmam-ı Rabbânî (k.s.) Hz. “Ey evladım, Mürşid kimdir, bilir misin? Mürşid, Cenab-ı Hakk’a kavuşturan yolu kendisinden elde ettiğin ve bu yolda ondan meded ve yardım aldığın kimsedir”Allah dostları da  şöylebuyurmuştur: “Rasülullah’ı nasıl Mevla hazırladı ise, varislerini de O hazırladı”“Allah-üTeâla her şeyi bir sebebe bağlamış. Meyveyi ağacın kolundan verdiği gibi, Zat-i İlahi’sininnurunu da hususi surette yaratmış olduğu kullarının kalbinden ihsan eder.”