SESSİZLİĞİ BOZMALIYIZ!

Sevgili okurlar... Farkında mısınız? Konuşmayan bir toplum haline geldik. İnsanların rahatlaması beyin olarak yorgunluğunu atabilmesi için, Konuşması, gerektiğinde içini dökmesi gerekir. Ne yazık ki, Yavaş yavaş, Konuşmayan, Yorum yapmayan, Her olaya bakıp geçen bir toplum haline dönüşüyoruz. Bir şeyler eksik gidiyor. Sadece yapanın yanına kar kaldığı bir alemde yaşarmış gibiyiz. Kimse itiraz etmiyor. Yapılan haksızlıklara, Yaşanan olaylara, Ortaya çıkan duruma, Herkes suspus, Konuşmaktan imtina ediyoruz. Eleştiri yapamıyoruz. Dilim varmıyor fakat, Tıpkı Korku İmparatorluğunda yaşıyor gibiyiz. Her şeyi kabullenmiş, Hiçbir şeye ya da hiçbir olaya, Sesimizi çıkartmıyoruz. Sokakta gözümüzün önünde adam öldürseler, Arkamızı dönüp giden insanlara dönüştük, Yolda aç birini görsek, Kafamızı çeviren insanlar olduk. Bu korku ve sessizlik neden? Niçin, Bu kadar sessiz bir toplum olduk. Ağlayan birini görsek, Başını okşayan, Haksızlığa uğrayan birini görsek, Önünde aslanlar gibi duran biz, Ne oldu da sessizliğe gömüldük. Bakın değerli okurlar... Bazıları kendi hakkında konuşulmasının kötülük olduğu sanıyor. Halbuki yanılıyorlar. Ne kadar insan konuşur, Ne kadar insan eleştiri yaparsa, Yapılan iş o kadar doğru olur. Korkmayın, Ne konuşmaktan, Ne de konuşulmaktan, İnsanları kendi hallerine bırakın, Korku İmparatorluğunu yıkın. Hatta beraber yıkalım... Aman ne olur demeyelim. Yoksa iş işten geçebilir. Bugün sessiz kalırsak, Yarın aynı sıkıntıları çocuklarımız çekecek... Eğer geleceğimizi ve çocuklarımızı düşünüyorsak, Sessiz yığınlar sesini çıkartmak zorundadırlar. Lütfen bu yazımı anlayana dek okuyun... Kalın sağlıcakla...