ŞAPA OTURMAK

Bu hep böyle gelmiş, böyle gider… Kimisi sevinir, kimisi üzülür… Kimisi fakirleşir, kimisi zenginleşir… Zengin olmasa, fakir olur mu? Zaten zenginlerin çoğu fakirin sırtından zenginliğe ulaşmamışlar mı? Ne dedik? Kimisi üzülür, kimisi güler… İşte bir misal: Ordu, Giresun’da sahil kesimlerinde fındık bahçeleri olanlar içten içe bayram ediyorlar. Bakmayın şimdilik seslerinin çıkmadıklarına. Çünkü fındık bu “çuvala girmeden ne olacağı belli olmaz” derlerdi atalarımız. Birkaç kilometre yukarılarda yanmış bütün bahçeler. İnsanlar yaksa cinayetler bile olurdu. Fakat Allahın yaktığına kulu ne diye bilir ki… Rızık denen şeyde budur herhalde… Bu sene sahil kesimlerindekilerin rızkı bol, onlar fındığın on beş ve üzeri Türk Lirası olmasını dört gözle bekliyorlar… Peki, yukarı kesimlerdekiler ne yapacaklar? Onlara da vermiş Allah akıl; aklını kullananlar bahçelerini sigortalatmış. Şimdi gel keyfim gel diyorlar. Sigorta yaptırmayanlar da kısmetlerini başka yollardan arayacaklar. Bu Karadenizlinin kaderi olmamalı. Tek fındık gelir kaynaklığından çıkarılmalı, bunun alternatifleri olmalı… Bu bana bir fıkrayı hatırlattı. Derler ki: Nasrettin hocanın iki kızı varmış. Bunları evlendirmiş. Birisini tuğlacıya, diğerini de bağbancıya vermiş. Kızları yanına gelince sormuş hoca: “Kızım bu sene geliriniz nasıldır acaba?” Tuğlacı ile evli olan kızı cevap vermiş: “Baba eğer havalar güneşli giderse bu sene tuğladan iyi para alırız”. Diğer kızı ise: “Bu sene havalar yağışlı giderse mahsul iyi olur, bizde iyi kazanırız” demiş. Hoca da düşünmüş: “Kızlarımın birisi şapa oturacak ama bakalım hangisi” demiş. Yerinde bir söz değil mi? Geçimi tek alternatife bağlarsak bizde şapa otururuz… Bu günde kalın sağlıcakla…