TARIM İLAÇLARI VE ÇEVRE

TARIM İLAÇLARI VE ÇEVRE               Dünyanın kuruluşundan beri uygulanan bitkisel ve hayvansal faaliyetler doğa ile uyumlu bir şekilde yapılmış ve çevreye hiçbir zarar vermemiştir.             Ancak hızla artan nüfusun gıda ve beslenme ihtiyacını karşılamak, birim alandan daha fazla ürün alabilmek için tarıma giren yapay unsurlar, çevre sorunlarına neden olmuşlardır.             Bitkilere musallat olan hastalık ve zararlılara karşı; Kültürel, biyolojik, karantina tedbirleri ile mekaniksel, fiziksel, biyolojik ve kimyasal mücadele yöntemleri bulunmaktadır. Bunlardan kimyasal mücadele en kolay ve en pratik olanıdır. Dolayısıyla en kolay mücadele en çok tercih edilen yöntem olacaktır.             1939 yılında DDT tarım ilacı olarak bulunmuştur. Yeşil devrim denilen 1960-1970 yıllarında sentetik kimyasal tarım ilaçlarının geniş bir şekilde kullanılmasıyla çevre sorunları giderek artmıştır.             .Tarım ilaçlarının çevreye zararlarını şöyle sıralayabiliriz.             1- İlaçlanmış bitki ve toprakta bulunan ilaç kalıntıları yağmur suları ile, İlaç endüstrisi artıklarının akar sulara karışması, boş ambalaj kaplarının akarsularda yıkanması veya gelişi güzel çöplere atılmasıyla tarım ilaçları tabiattaki su sistemine girmiştir. Tarım ilacının suda zerresinin bulunması sudan yararlanan yaban hayatı da dahil tüm canlılar için zehir etkisi göstermektedir.             2- Toprağa derece derece geçen aktif maddeler toprakta birikmekte, buradan bitkilere ve oradan da canlılara geçmektedir. Toprağa geçen tarım ilaçları topraktaki organizma faaliyetini azaltarak bitkilerin beslenmelerini de azaltmaktadır.               3- Son ilaç kullanma tarihi ile hasat arasında ki zaman aralığına uyulmadığı takdirde, yenilen her türlü ilaç bulaşık tarım ürünü, insan ve çevre açısından önemli sorun oluşturmaktadır. Tarım ilacı kalıntısını yıkamakla, kabuk soymakla, pastörize etme, sterilize etme veya pişirmekle giderebilsek de tam olarak temizleyemeyiz.              4- Çeşitli çanlıların bulunduğu bir ortamda, zararlı canlıları öldürürken; hedef olmayan veya faydalı canlılarda öldürülmektedir. Dolayısıyla kurulmuş olan doğal denge bozulmaktadır.             Tarım ilaçları usulüne uygun ve gerekli dozlarda kullanılsa bile çevre sorunlarına neden olmaktadır. Burada önemli olan etken maddeyi vücuda almamak veya zarar eşiği dediğimiz tolerans ölçülerinin üstünde vücuda alınmamasıdır.             Ülkemiz bu konularda Dünya standartlarındadır. Önemli olan uygulamadır. İlaç uygulamalarında bazı önlemler alınarak çevre sorunları önemli ölçüde giderilebilir. Bunlar;               a) Geniş etkili yani birkaç zararlıya etkili olan ilaçlar kullanılmalıdır. Yani entegre mücadele yöntemini geliştirmek İlkbahar başlangıcında Fındık kozalak akarı ile güz mücadelesi yapılmayan yerlerde fındık filiz güvesi mücadelesine karşı; bir ilaç ve bir mücadelenin yapılması örnek olarak verilebilir.              b) Zararlıya en etkili seçici ilaç kullanılmalıdır.                     c)  Çevrede daha kısa süre kalıcılığı olan yani etki süresi kısa olan ilaçlar tercih edilmeli,              d) İlaçlara etkinliğini artıran katkı maddeleri karıştırılmalı,              e) İlaçlamalar sık aralıklarla yapılmamalı.               f) İlaçlar yüksek dozlarda kullanılmamalı, tavsiye edilen dozlarda kullanılmalı,               g) Bir zararlıya karşı her yıl veya her zaman aynı etken maddeli ilaç kullanılmamalı, ilaç değişikliğine gidilmeli.              Ülkemizde dekar başına kullanılan tarım ilacı miktarı, Avrupa Birliği ülkelerinin çok çok altındadır. Yani en temiz ülke Türkiye’dir. Bu nedenle organik tarımın en iyi yapılacağı yer ülkemizdir.             Tarım ürünlerinde meydana gelen hastalıklara karşı korunmak ve zararlıların etkisini yok etmek için çeşitli etken maddeleri içeren ilaçlar bulunmuş,  bir zaman sonra insan ve çevreye zararları sebebiyle üretimden kaldırılmıştır.              Bir yandan zararı tespit edilen ilaçlar piyasadan kalkarken, Bir taraftan da yeni ilaçlar üretilmektedir.              Üreticilerimiz bu konularda her türlü yeni gelişmeleri takip ederek en etkili ilaçla en faydalı mücadele yöntemini araştırmalıdır.